domingo, 8 de junho de 2014

Poemas

Texto:

Nou skrinketh rose ant lylie-flour,
That whilen ber that suete sauour

In somer, that suete tyde;
ne is no quene so stark ne stour,
Ne no leuedy so bryht in bour
That ded ne shal by glyde.
Who-se wol fleysch lust forgon
Ant heuene blis abyde,
On Iesu be is thoht anon,
That therled was ys side.

From Petresbourh in o morewenyng,
As y me wende o my pleyghyng,

On mi folie y thohte;
Menen y gon my mournyng
To hire that ber the heuene kyng,
Of merci hire bysohte:
'Ledy, preye thi sone for ous
That ous duere bohte,
Ant shild vs from the lothe hous
That to the fend is wrohte.'

My herte of dedes wes fordred,
Of synne that y haue my fleish fed
Ant folwed al my tyme,
That y not whider I shal be led
When Y lygge on dethes bed,
In ioie ore into pyne.
On o ledy myn hope is,
Moder ant virgyne;
[We] shulen into heuene blis
Thurh hire medicine.

Betere is hire medycyn

Then eny mede or eny wyn.
Hire erbes smulleth suete;
From Catenas into Dyuelyn
Nis ther non leche so fyn
Oure serewes to bete.
Mon that feleth eni sor,
Ant his folie wol lete,

Withoute gold other eny tresor
He may be sound and sete.

Of penaunce is his plastre al,
Ant euer seruen hire y shal,
Nou ant al my lyue;
Nou is fre that er wes thral
Al thourh that leuedy gent ant small
Heried be hyr ioies fiue!
Wher-so eny sek is,

Thider hye blyue;
Thurh hire beoth ybroht to blis
Bo mayden ant wyue.

For he that dude is body on tre,
Of oure sunnes haue piete
That weldes heouene boures!
Wymmon, with thi iolyfte,
Thou thench on Godes shoures!

Thah thou ne whyt ant bryth on ble,
Falewen shule thy floures.
Iesu, haue merci of vs,
That al this world honoures.

Amen.
Tradução:


Agora a rosa e o lirio estão desaparecendo,
Aqueles que antes docemente cheiravam

Durante o verão, tal prazerosa estação;
Não há nenhuma rainha tão poderosa ou forte,
Ou qualquer dama tão radiante em seu quarto,
A qual morte não irá toma conta.
Se alguem quiser desistir de prazers carnais
E experimentar a benção dos céus,

Tal pessoa deve imediatamente direcionar seus pensamentos à Jesus,
Tal corpo que foi perfurado.

Conforme eu fui de Peterborough certa manhã
Em busca de prazer
Eu pensei sobre meu erro;

E começei a lamentar
Para aquela que deu luz ao Rei do Céu,
E implorei por sua misericordia:
'Dama, ore por nos para seu filho
Que nos comprou tão ternamente
E proteja-nos do palacio amaldiçoado
Que foi feito para o Diabo.'


Meu coração estava cheio de medo pelo que tinha feito,
Pelo pecado pelo qual eu alimentei minha carne,
E o segui toda minha vida,
A tal ponto em que eu ja não mas sei a onde serei levado
Quando eu repousar em meu leito de morte,

Se será para a alegria ou tormento.
Minhas esperanças estão com esta dama,
Mãe e virgem;
Devemos entrar na benção dos céus
Através de sua cura.

O seu remédio é melhor
Do que qualquer hidromel ou vinho.

Suas ervas cheiram docemente;
De Caithness até Dublin
Não há medico tão bom
Em curar nossos problemas.
Qualquer um que sinta qualquer dor
E esta pronto para abandonar seus erros,
Sem ouro ou nenhum tesouro
Ele poderá ser saudavel e estar em paz.


Seu remédio é constituido de toda penitência,
E eu para sempre irei servi-la,
Agora e por toda minha vida,
Agora este esta livre que antes era um escravo,
Tudo por causa daquela dama bela e graciosa --
Que suas cinco alegrias sejam louvadas!

Sempre que alguem estiver doente
Este deve ir lá imediatamente;
Através dela são trazidos à felicidade
Ambas virgens e mulheres casadas.


Pelo amor daquele que foi crucificado,
Tenha piedade de nossos pecados,
Você que reina sobre as câmaras do Céu!
Mulher, com a sua frivolidade,
Pense nos sofrimentos enviados por Deus!
Mesmo que você for de pele clara e radiante,
Suas flores murcharão.

Tende piedade de nós Jesus,
Glorificado por todo o mundo.

Amem. 


Página do manuscrito MS Harley 2253, f. 80rb

Nenhum comentário:

Postar um comentário